جزیره های تمب، مالکیت ایران بر این جزایر بر اساس اصول علمی، سیاسی و تاریخی
به گزارش وبلاگ عکس 94، جزیره های تمب بزرگ و کوچک را در لهجه های جنوب ایران تمب گپ و تمب مار می نامند. تمب با تاء مضموم و م و ب ساکن به معنی تپه و تل و زمین برآمده به کار رفته است. در زبان دریانوردان بومی این دو جزیره را تمب گپ به معنی تمب بزرگ و تمب مار می نامند. تمب مار را تمب کوچک، تل مار، تنب مار، طنب کوچک، نابیو تنب، نبی تنب نیز خوانده اند.
در سال 1835 میلادی، 1255 هجری قمری که دامنه فعالیت دزدان دریایی در کرانه های خلیج فارس به اوج رسیده بود و طرد دزدان دریایی و جلوگیری از اعمال آن ها، بهانه مداخلات انگلستان در خلیج فارس شد تا امپراتوری انگلستان بتواند این شاهراه دریایی را در دست خود گیرد، بنابه پیشنهاد حکومت هندوستان کاپیتان هنل انگلیسی، افسر بحریه انگلیس که از طرف دریاداری انگلیس عهده دار امور خلیج فارس بود، یک خط فرضی به موازات ساحل رسم کرد که امتداد آن از جزیره های بوموسی و سیری می گذشت. بعدها جانشین هنل، به نام ماژور موریسن، با شیوخ و رهبران امارات خلیج فارس مذاکراتی به عمل آورد و خط دیگری برای نشان دادن حدود آب های ایران و سواحل جنوبی خلیج فارس روی نقشۀ خلیج فارس فرض و وضع نمود که از جزیره سیر ابونعیر و شمال رأس رکن در شمال جزیرۀ قطر تا نزدیکی رأس الزور در کویت می گذشت.
این خط نسبت به خط قبلی که آن هم در جنوب جزیره های تمب قرار داشت، جنوبی تر بود. این خطوط را خطوط محدودیت نامیده اند و جزایر تمب و بوموسی در شمال هر دو خط قرار گرفته اند و بر اساس خطوط فرضی وضعی هر دو مأمور دریاداری انگلستان، در آب های ایران واقع شده اند و بنابراین حکومت انگلستان که سالیان دراز مدعی مالکیت جزایر تمب بزرگ و تمب کوچک و بوموسی بوده است، با تأیید حکومت هندوستان، این جزایر را در محدوده آب های ایران می شناخته و در روی نقشه، تأیید کرده است و مالکیت ایران بر این جزایر را بر اساس اصول علمی و سیاسی و تاریخی پذیرفته اند و مالکیت ایران را تأیید کرده اند.
در نقشه خلیج فارس که از طرف وزارت جنگ انگلیس به سال 1888 میلادی چاپ شده است، جزیره های تمب بزرگ و تمب مار یا تمب کوچک همراه با جزیره های بوموسی و سیری و فرورو به رنگ اصلی خاک ایران روی نقشه رنگ شده اند، اما همین دولت انگلستان در اوائل قرن بیستم و در اولین سال های بعد از جنگ جهانی اول با یاری نیروی دریایی گشتی خود در آب های خلیج فارس و اقیانوس هند، مانع از فعالیت مأموران گمرکی و مالیاتی ایران در این جزیره ها شد و در کتب و مآخذ و اسناد تازه خود آن ها را به حکام رأس الخیمه و شارجه متعلق دانست.
در کتاب خطی مفاص اللئالی و منار اللیالی، تألیف محمدعلی سدیدالسلطنه کبابی بندرعباسی که به کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران اهدا شده و هم اکنون در آن کتابخانه نگهداری می گردد، رونوشت سندی به خط و زبان عربی ثبت شده است که پدران و بنی اعمام حکام حالیه رأس الخیمه و شارجه به اتفاق عده دیگری از مردمان جزایر تمب و بوموسی و سیری حقانیت ایران را در مالکیت جزایر مذکور تأیید کرده و صریحاً اعلام کرده اند که برخی از سنوات برای تعلیف احشام خود این جزایر یا برخی از آن ها را برای علفچر مواشی خود از حاکم ایرانی بندر لنگه اجاره می کرده اند.
احمد اقتداری، منتخب بیست و یکمین جایزه ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار
[سرگذشت تاریخی چهار جزیره در خلیج فارس، احمد اقتداری، یغما، آبان 1356، ش 350، ص 503-504 و فروردین 1357، ش 355، ص 46-47]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران