مواد لازم برای ساخت یک اقتباس سینمایی پیروز از مجموعه های انیمیشنی
به گزارش وبلاگ عکس 94، با اکران برگری باب: نسخه سینمایی (The Bobs Burgers Movie) بار دیگر بحث ها در رابطه با این که چه عواملی می توانند باعث ساخت یک اقتباس سینمایی عالی از مجموعه های انیمیشنی شوند، داغ شده است. البته درباره این که کدام فیلم های سینمایی در دسته خوب ها و کدام ها در دسته بدها قرار می گیرند، اختلاف نظرهایی وجود دارد اما در هر صورت ساختار معینی تعریف شده که تکلیف اقتباس های سینمایی درجه یک از آثار نه چندان خوب را معین می نماید.
وقتی اعلام می شود یک نسخه سینمایی از مجموعه های انیمیشنی محبوب در دست ساخت است، بسیاری از هواداران که سال های زیادی را با شخصیت های موردعلاقه و ماجراجویی های ریز و درشتشان گذرانده اند، حسابی هیجان زده می شوند و برای دیدنی فیلم در سالن های سینما لحظه شماری می نمایند؛ زیرا داستان بزرگ تر، بهتر و احتمالا پرزرق وبرق تری از یک اپیزود معمولی است.
اما این که سازندگان بتوانند میان یک اپیزود تلویزیونی طولانی و آنچه قرار است در قالب یک فیلم سینمایی به مخاطبان ارائه دهند، تمایز قائل شوند نکته بسیار ظریفی است که خیلی وقت ها مورد بی توجهی قرار می گیرد و هواداران را حسابی سرخورده می نماید اما چه عواملی در خلق یک اقتباس سینمایی درجه یک از مجموع های انیمیشنی تاثیرگذار است؟
اقتباس سینمایی از سریال های انیمیشن باید داستان خودش را روایت کند
مهم ترین عامل برای ساخت یک نسخه سینمایی بر اساس مجموعه های انیمیشنی این است که داستانی روایت شود که امکان وقوع آن فقط در یک فیلم بلند وجود دارد. مثلا وقتی مردم برای دیدنی باب اسفنجی شلوار مکعبی: نسخه سینمایی (The SpongeBob SquarePants Movie) به سالن های سینما می فرایند اصلا انتظار ندارند با داستانی روبه رو شوند که یادآور اپیزودهای تلویزیونی 11 دقیقه ای این مجموعه محبوب است. در عوض انتظار می رود سازندگان جسارت بیش تری به خرج دهند و با در نظر گرفتن همه المان های موجود آن ها را خنده دار، احساسی یا هیجان انگیزتر نمایند و نسخه سینمایی از هر لحاظ بهتر از اپیزودهای تلویزیونی باشد.
ترغیب مردم به دیدنی یک قسمت از مجموعه های انیمیشنی روی مبل راحتی خانه شان یک چیز است و وادار کردن آن ها برای خرید بلیت و رفتن به سالن های سینما چیز دیگری؛ پس سازندگان به طرح داستانی پر و پیمان تری احتیاج دارند که رضایت مخاطبانی که برای دیدنی نسخه سینمایی وقت و هزینه بیش تری را صرف کردند را جلب کند.
بیش تر اقتباس های سینمایی از مجموعه های انیمیشنی برای دستیابی به این تکامل، شخصیت ها را چه از نظر فیزیکی و چه از نظر احساسی از منطقه امنشان بیرون می آورند. در حالی که قرار دادن سرنخ ها در یک محیط تازه می تواند نتایج خنده دار و به یادماندنی را به بار بیاورد اما زمانی که استخوان بندی داستان به مقدار کافی قوی نباشد احتمالا به نتایج فاجعه بار و ناامیدنماینده ای منجر شود.
گره زدن سفر بیرونی و درونی شخصیت ها به یکدیگر و ایجاد دل بستگی شخصی به ماجرای فیلم، راه عالی است که روایت را واقع گرایانه جلوه می دهد، باعث رشد شخصیت ها می شود و تغییر دائمی را در دنیای سریال ایجاد می نماید. این راه می تواند نسخه سینمایی را به ستون محکمی تبدیل کند که نقش آن خیلی بیش تر از سودآوری صرف برای تهیه نمایندگان است و اساس قسمت های آینده سریال و حتی فیلم های سینمایی احتمالی را تشکیل می دهد.
برای مخاطب ارزش افزوده ای به ارمغان بیاورد
ماهیت یک سریال انیمیشنی کمدی معمولا ساده است؛ شخصیت ها در مدت زمان پخش هر قسمت درگیر رویدادهای طنز مشخصی می شوند سپس همه چیز به حالت اول برمی شود تا در قسمت بعد ماجرای تازه و احتمالا مجزایی روایت شود و این چرخه ادامه پیدا می نماید. استفاده از همین قالب در اقتباس های سینمایی نارضایتی مخاطب را همراه دارد زیرا احساس می نمایند فیلم هیچ ارزش افزوده ای برایشان نداشته و می شد همین ماجراهای از هم گسیخته را در قالب یک اپیزود تلویزیونی هم دیدن کرد. در حقیقت به جز سرکیسه کردن مخاطب هیچ هدفی پشت ساخت این دسته از نسخه های سینمایی نیست.
همان طور که پیش تر هم اشاره کردیم توسعه شخصیت ها یکی از راه هایی است که می توان این تغییرات مثبت را در اقتباس از مجموعه های انیمیشنی ایجاد کرد. یکی دیگر از اهداف اصلی این نسخه های سینمایی تمام نشدن داستان در همان جایی است که روایت آغاز شده بود؛ برای رسیدن به این هدف می توان داستان پس زمینه ای را روایت کرد که مخاطبان مدت زیادی در انتظارش بودند اما فرصت پرداختن به آن در زمان محدود هر اپیزود وجود نداشت. بعلاوه سازندگان می توانند به اصلاح ایرادات اساسی مجموعه مادر بپردازند یا حتی در مواردی شخصیت های تازه ای را معرفی نمایند و داستان آن ها را بعدا در مجموعه تلویزیونی یا دنباله ها و پیش عایدیهای سینمایی ادامه دهند.
یکی دیگر از راه هایی که می توان در نسخه سینمایی تغییرات بزرگی ایجاد کرد، پرداختن به یک داستان اورجینال است که ربط خاصی به رویدادهای سریال ندارد، این داستان می تواند به نوعی پیش عایدی محسوب شود یا حتی راه خودش را برود و فقط در دنیا سریال بگذرد. این دسته از آثار هم می توانند کنار پخش مجموعه مادر به صورت سینمایی به مخاطب ارائه شوند و هم سال ها پس از خاتمه مجموعه در قالب احیای یک سریال نوستالژیک عرضه شوند.
بهبود سر و شکل یک مجموعه انیمیشنی در نسخه سینمایی
بر کسی پوشیده نیست که بودجه یک فیلم سینمایی خیلی بیش تر از مبلغی است که برای هر قسمت از یک انیمیشن سریالی اختصاص داده می شود. با در نظر گرفتن این موضوع واضح است که چرا نسخه های سینمایی معمولا کیفیت بهتری دارند و دست سازندگان در استفاده دقیق تر از امکانات جلوه های ویژه کامپیوتری، نور، صدا و… باز است. حتی در موارد بسیاری دیده شده که سبک یک کارتون نوستالژیک از دو بعدی به سه بعدی تغییر یافته است. البته این تغییر خاص بسیار بحث برانگیز است و برخی از هواداران معتقدند به اصالت کارتون های ضربه وارد می شود. در هر صورت بسیاری از فیلم های انیمیشنی از این فرصت استفاده می نمایند تا سبک بصری معمولشان را به روز نمایند و بر تمایز تاکید ویژه ای دارند. هرچند این اقدام ممکن است خطر از دست دادن جذابیت و آشنایی که در وهله اول مخاطبان را به خود جلب نموده بود را در پی داشته باشد.
فیلم های سینمایی که بر اساس یک مجموعه تلویزیونی ساخته می شوند همواره باید هواداران را به عنوان مخاطب اصلی در نظر بگیرند؛ بنابراین تغییر سبک هنری هرچند از لحاظ فنی گام رو به جلویی محسوب می شود اما می تواند به عنوان طعم گسی تلقی شود که برای مخاطبان هدف غیرقابل تشخیص است. مشابه این اتفاق در طراحی اولیه نسخه سینمایی سونیک خارپشت (Sonic the Hedgehog) به وقوع پیوست و هواداران این بازی ویدیویی نوستالژیک به مقدار ای به آن واکنش منفی نشان دادند که سازندگان مجبور شدند هزینه های زیاد را به جان بخرند و این خارپشت آبی نوستالژیک را دوباره طراحی نمایند. در هر صورت این نکته را از قلم نیاندازید که اگر هواداران از خروجی کار راضی نباشند یک مخاطب معمولی چه احساسی نسبت به آن خواهد داشت؟
نسخه سینمایی می تواند یک نقطه آغاز خوب باشد
این که انتظار داشته باشیم اقتباس سینمایی که بر اساس یک فرانچایز ساخته می شود عملکرد کاملا مستقلی داشته باشد، بی انصافی است. با توجه به این که پیش تر همه چیز در مجموعه مادر پایه ریزی شده، یکی از سوالات اساسی این است که آیا باید سیر حوادث پیشین را برای مخاطب شرح داد یا فرض کرد تمام اپیزودها را با دقت دیدن نموده و حالا از همه چیز سر درمی آورد؟
هواداران نمی خواهند دوباره به دنیایی که پیش تر با آن آشنا هستند، معرفی شوند بلکه دوست دارند به صورت مستقیم به طرح اصلی داستان برسند، از سوی دیگر تازه واردها از احساس سردرگمی و رها شدن در دنیایی که هیچ شناختی نسبت به آن ندارند بیزارند و دوست دارند حداقل پیش زمینه کمی از حوادث داشته باشند. حفظ تعادل میان خواسته های هواداران به عنوان مخاطبان هدف و بیننده هایی که برای نخستین بار به دیدنی فیلم می نشینند، کار بسیار دشواری است که ظرافت و هوشمندی زیادی را می طلبد.
در حقیقت یک اقتباس سینمایی برای مجموعه انیمیشنی که بر اساس آن ساخته شده به عنوان سفیر عمل می نماید؛ به امید این که دنیا داستان و شخصیت ها را در برترین حالت خودشان نشان دهد و نه تنها هواداران بلکه مخاطبانی که شاید هرگز یک قسمت از سریال را ندیده باشند را هم راضی کند.
برای پیشبرد ایده تبدیل یک مجموعه انیمیشنی به اقتباس سینمایی همواره باید در نقطه ای ایستاد که عشق واقعی و توجه به منبع به وفور وجود داشته باشد و سعی شود همه چیز گام رو به جلویی باشد و برای مخاطب ارزش افزوده ای به ارمغان بیاورد.
منبع: movieweb
منبع: دیجیکالا مگ