موش های عجیبی که در آتشفشان یخ زده زندگی می نمایند، عکس - وبلاگ عکس 94

موش های عجیبی که در آتشفشان یخ زده زندگی می نمایند، عکس

به گزارش وبلاگ عکس 94، وقتی در اوایل دهه 1970 موش های مرده بر فراز قله های آتشفشانی آند پیدا شدند، معمایی بزرگ شکل گرفت و اکنون با دیده شدن موش های زنده بر فراز قله ها به رمز و راز ماجرا افزوده شده است.

به گزارش خبرگزاری وبلاگ عکس 94 ، ارتفاع این قله های آتشفشانی از 6 هزار متر فراتر می رود و دمای آن ها هرگز از نقطه انجماد بالاتر نمی رود. در ابتدا، دانشمندان معتقد بودند که آنها به وسیله اینکاها در آنجا پرورش داده شده اند؛ اما اکنون، یک مطالعه تازه شواهدی را ارائه می نماید که نشان می دهد این موش های کوچک واقعاً خودشان به این محیط های خشن برای زندگی آمده اند.

اینکاها، مردمانی که از اوایل قرن سیزدهم تا قرن شانزدهم در سراسر آمریکای پیش از استعمار زندگی می کردند، برای کاپاکوچا که یک مراسم قربانی بود، به قله های آند می رفتند. دانشمندان بر این باور بودند که موش ها ممکن است بخشی از قربانی های حیوانی بوده باشند که به خدایان اینکا تقدیم شده اند.

البته به گفته یک دانشمند، نمی توان این باستان شناسان را به خاطر این فرضیه، سرزنش کرد، زیرا هیچ چیز نمی تواند در آنجا زندگی کند. در قله های آتشفشان های بیش از 6 کیلومتری دما هرگز بالاتر از صفر نیست، بادها تند و بی رحمانه هستند و هر نفس هوا حاوی کمتر از نیمی از اکسیژن موجود در سطح دریا است. او این موش ها را با عنوان موش هایی که به شیوه خشک کردن انجمادی مومیایی شده اند توصیف کرد.

زندگی در ارتفاعات

پیدا کردن یک موش leaf-eared زنده در قله لوللیلاکو آتشفشانی که ارتفاع 7 کیلومتری دارد و در مرز بین شیلی و آرژانتین قرار گرفته است، باعث شد که دانشمندان در خصوص فرضیه دانشمند قبلی تردید نمایند. این اولین پستانداری است که در چنین ارتفاعی زندگی می نماید.

موش های زنده بیشتر و بعلاوه اجساد موش های مرده در آتشفشان های همسایه سالین، پولار و کوپیاپو پیدا شدند. تمام این آتشفشان ها تا 6 هزار متر از سطح دریا بالا می روند. تجزیه و تحلیل اجساد همچنان یک چیز را تأیید می نماید: موش ها خود به آنجا رسیده اند.

شواهدی برای این امر از مقدار گیری غلظت کربن 14 بدست آمد، اتمی که با سرعت مشخصی تجزیه می گردد. بر اساس این مطالعه، در نتیجه انجام این کار با مومیایی موش ها، دانشمندان دریافتند که بعضی از آنها تنها چند دهه پیش مرده بودند، در حالی که بعضی از آنها حداکثر 350 سال پیش مرده بودند. این امر ثابت می نماید که غیر ممکن است، امپراتوری اینکا که یک قرن کامل قبل از پیدا شدن قدیمی ترین موش ها از بین رفته بود، موش ها را تا این قله حمل نموده باشند.

این گونه خاص از موش leaf-eared یکی از رایج ترین پستانداران کوچک در ارتفاعات آند مرکزی است. با این حال، هیچ کس قبلا حدس نمی زد که آنها در چنین ارتفاعات بالایی که بیش از 6 کیلومتر بالاتر از سطح دریا است، زندگی نمایند. گفته می گردد رکورد پیدا کردن یک موجود زنده، مربوط به پیدا کردن یک موش در ارتفاع 7 کیلومتری قله آتشفشان لوللیلاکو است.

اکنون، با کشف مومیایی موش از قله چندین آتشفشان دیگر در همان منطقه، شواهد بیشتری مبنی بر وجود جمعیت های طولانی مدت در ارتفاعات بالا وجود دارد. این موش های زنده گرفته شده نشان دهنده بالاترین رکوردهای مبتنی بر نمونه از پستانداران در دنیا هستند؛ این کشف مهم است زیرا قبلاً تصور می شد چنین ارتفاعات شدید برای پستانداران کاملاً غیرقابل سکونت است. اما، این بدان معنا نیست که این معما به طور کامل حل شده است.

فرار از شکارچیان؟

دانشمندان هنوز در تعجب هستند که چگونه این حیوانات کوچک می توانند در چنین محیط های خشن زنده بمانند. قله لوللیلاکو که دررشته کوه Puna de Atacama، در آند واقع شده است، یکی از خشن ترین محیط های روی زمین است.

گفته می گردد که حتی در پایه آتشفشان ها، موش ها در یک محیط شدیدا مریخی زندگی می نمایند. و سپس، در قله های آتشفشان ها، حتی شرایط بدتر از این هم می گردد. چنین محیطی فکر را درگیر می نماید که هر نوع حیوانی، چه برسد به یک پستاندار خونگرم، می تواند در آن محیط زنده بماند. یکی از فرضیه های موجود این است که موش ها برای دوری از شکارچیان به این قله ها عقب نشینی نموده اند، اگرچه این فرضیه هنوز تایید نشده است.